كمال گرايي

كمال گرايي مسابقه ايي با جوايز ارزنده اما بدون خط پايان!كمالگرايي يعني"من يكسري استانداردهايي را براي خودم تعريف كرده ام كه اگر به سر حد علا به آن ها نرسم،در آن تلاش شكست خورده ام،پس بي كفايت و بي ارزشم".نتيجه اين تفكر چيزي نيست جز اضطراب!در هر كاري كه شروع مي كنيد،رخ داد يك اشتباه اجتناب ناپذير است،دنياي واقعي محدوديتهاي خودش را دارد،خطا ممكن است رخ دهد،و گاهي يك اشتباه ناچيز به يك"نشدن"ختم مي شود،خوب چه اشكالي دارد سطح توقعمان را واقعبينانه كنيم و قبول كنيم كه قرار نيست در همه ابعاد زندگي متوهمانه بي نظير باشيم؟ يا مثلا چه مي شود اگر دنيا را فقط سياه و سفيد نبينيم و بپذيريم خاكستري هم ميتواند جز رنگها باشد؟
كمال گرا هزاران هدف در ذهنش دارد،كه اگر به آن ها برسد،سقف انتظاراتش را بالا تر ميبرد،چون بعد از رسيدن هم حس رضايتي ندارد،و اگر به هدف دست نيابد،مضطرب و غمگين،ملتهبانه تلاش مي كند تا به چيزي بيشتر از آن نقطه ايي كه قبلا در آن شكست خورده بود برسد.من نميگويم تلاش نكنيد و مرداب باشيد،اما ديگر سراب هم نباشيد.
مي توان يكسري اهداف منطقي و متناسب با شرايط زندگي،توانايي ها و محدوديت هاي جسمي،مالي و حتي رواني براي خود مشخص كرد و براي رسيدن به آنها تلاش كرد،در اين راه هم پيروزي يك احتمال است و هم شكست.
و اگر احتمال دوم اتفاق افتاد به معني كم شدن از ارزش هاي دروني شما نيست.شايد بايد يك نيم نگاهي به مسيري كه آمده ايد بيندازيد و دلايل اين نشدن را براي خودتان روشن كنيد،البته يادتان باشد در اين بازنگري همه سهم خطاهاي رخ داده به گردن شما نيست، عواملي مثل:شرايط نامطلوب،محيط،ديگران و غيره نيز در هر پيروزي يا شكست ما سهمي دارند.پس با خودتان شفاف باشيد.

روانشناسی...